Być może wierzysz, że chcieć – to móc. „Sky is the limit”. A do osiągnięcia celu nie potrzeba niczego więcej, niż ciężka praca. Trzymasz się tych „prawd”, choć doświadczasz głównie „limit”, nie „sky”.

Tak często musisz pokonywać frustrację i pobudzać gasnącą energię do działania, że uznałeś to za coś normalnego. Możesz czuć, że dopadła cię prokrastynacja.

Intuicyjnie wiesz, że ludzie różnią się od siebie. Niektórzy lepiej radzą sobie z zadaniami wymagającymi dużej ilości kontaktów społecznych. Inni znakomite efekty osiągają pracując samodzielnie.

Nie możesz jednak jasno powiedzieć, jakie Twoje predyspozycje są szczególnie mocne. Jak one wpływają na to, co robisz? Co możesz dzięki nim osiągnąć? Jak ich używać? Nie zastanawiałeś się nad tym zbyt często, bo skupiasz się głównie na tym, z czym masz trudność. Tego nauczono cię od dziecka: kierowania energii na deficyty, wieczne poprawianie. 

Dlatego potrafisz szczegółowo wymienić wszystkie wszystkie swoje słabe strony i opowiedzieć, jak często sabotowały twoje wysiłki. 

Gdy wybierasz sposób do osiągnięcia celu, nie szukasz najlepszej strategii, która uwzględniałaby twoje osobiste predyspozycje. Myślisz raczej o tym, co cię może zahamować po drodze. Nie ufasz zbyt mocno temu, co jest w twoich wewnętrznych zasobach.  

Często czujesz się zmęczony. Miewasz dość wszystkiego. Myślisz jednak, że tak musi być. Choć chciałbyś, żeby było inaczej.